[Kliknij na tekst (tytuł) wyróżniony kolorem.]

Królestwo Zwyczajnych CudówNawet to co znamy doskonale nagle może nas zachwycić lub zniechęcić. Bajka jest uniwersalna, choć znawcy tematu znajdą w niej więcej niż inni…

To tylko gra? – Czy to bajka, czy nie bajka? Mała wskazówka: bajka, to nic innego jak krótki utwór literacki zawierający morał, czyli pouczenie. Jej istotną cechą jest alegoryczność.

Dlaczego w niektórych zawodach przyznaje się dodatek za kreatywność, a w innych nie daje się nawet premii? – Uwaga! Pytanie w tytule nie gwarantuje odpowiedzi w tekście!

BYŁ SOBIE STRASZNY STRACH. Cz.1. Czym właściwie żywią się smoki? – nigdy nie wiadomo czy bajka jest bajką. Tego się trzymajmy, tak?

BYŁ SOBIE STRASZNY STRACH. Cz.2. Zwyczaje potwora. – no właśnie: kto zna zwyczaje potwora? Czy można je w ogóle poznać?

BYŁ SOBIE STRASZNY STRACH. Cz. 3. Polaryzacja normalizacji. – Norma, normalność, normalizacja… To tylko słowa. Jak wolność, równość, sprawiedliwość. Podobno, gdy patrzymy na ten sam przedmiot, każdy widzi co innego. Czy tak jest z normalnością?

BYŁ SOBIE STRASZNY STRACH. Cz. 4. Niezgodnie, niegodnie, a ważnie. – Inspiracja jest zazwyczaj synonimem weny twórczej. Zapominamy, że działania niekoniecznie zasługujące na pochwałę, też bywają czymś inspirowane. Może poznanie tajemniczego źródła dziwnych pomysłów uchroniłoby nas – choć czasem – przed nieszczęściem. Kto wie?

BYŁ SOBIE STRASZNY STRACH. Cz. 5. Strategia k_ _ _estwa. – Sytuacja jest chyba rozwojowa. Jak bardzo?

BYŁ SOBIE STRASZNY STRACH. Cz. 6. Strach i rzeczywistość nie zawsze są takie same. – …bo gdyby były, świat byłby jeszcze straszniejszy…

BYŁ SOBIE STRASZNY STRACH. Cz. 7. Challenge (bezobjawowy).

BYŁ SOBIE STRASZNY STRACH. Cz.8. Ile można? Czas na zmiany.